World fastest (Training) six hours..

Op zondag 5 maart reden Iris en ik naar Stein (Limburg) om onze eerst trainingswedstrijd en dus ook onze eerst ultra van 2017 te gaan lopen. Iris als training voor de marathon van Rotterdam , zou een dertiger gaan lopen en daarna kijken hoe het verder zal gaan. Nou dat ken ik van haar, ze zal iets afmaken waar ze aan begonnen is. Daar heb ik zelf enorm van geleerd en kan vertellen dat dit mijn eerste zes uur wedstrijd is zonder gewandeld te hebben (alleen ‘rustig’ aan gedaan om mijzelf bij mijn verzorgpost goed te verzorgen). Ik zou dit als training ervaren voor de 120 van Texel. 

Twee minuten voor de start had ik een kippenvel moment omdat we met alle lopers een minuut stilte namen voor overleden ultraloopster Annie. Annie was een dame die heel graag rondjes liep en dat vele uren en ook zelfs dagen. Zelf een aantal keren met haar gelopen en dan kon ze zo heerlijk mopperen dat ze een paar honderd meter naar de start/finish moest lopen na een wedstrijd van 24uur rondjes rennen ;-). Helaas is ze overleden aan de ziekte kanker. Heel terecht en mooi dat we daar voor haar even stil waren. 

Om 12:00 mochtend we precies van start. De eerste twee uur werd het steeds warmer en lekker weer om te lopen, stap voor stap gingen de sleeves af en de handschoenen uit. Lopen ging heerlijk ook. Ieder moment dat ik Iris zou tegenkomen deden we een highfive als compliment dat de ander nog aan het lopen was. Na de eerste ronde had ik trouwens mijn strategie van bidon meedragen veranderd in lekker bij de verzorgings post laten en een slok nemen na iedere ronde. 1 slok Hammer Perpeteum en 3 slokken water en dat ging prima alleen wist ik dat ik sneller door mijn drank zou gaan dan drinken per kwartier (door de rondes van 2,5 km in ong 13 min ) maar dat zou pas op het eind een probleem kunnen zijn maar dan weet je dat je bijna klaar bent. En ik heb altijd als nood Hammer Gels mee. 

(Foto Fons Verhoeve)
(Foto Huib Keulers)
Na twee uur lopen begon het te miezeren. Dat was voor mijn info van buienradar 2 uur eerder dan gepland. Het werd ook wat koeler maar het was voldoende om alleen de handschoenen aan te trekken. 

Afijn weer lekker verder. Wat een fijn parcours. Windje mee naar benedenen  tegenwind omhoog. Niet echt een vlak parcours maar snapte wel waarom dit de snelste 6 uur ter wereld is naast het feit dat er hele sterke 6 uurslopers aan mee doen. Top 3 liep >80km(!, 4:30/km 6 uur lang) en top 10 liep >70km(!, 5:09/km 6 uur land). Zelf liep ik rond de 5:00/km naar beneden maar tot zelfs 5:45/km omhoog. Tot 3 uur in koers liep ik zelfs op een zeer close 70km afstand.

Maar toen begon het te regenen en omdat buienradar mij het vertrouwen ga dat het pas na 4 uur zou gaan miezeren en niet al na 2 uur en zelfs regenen en harder waaien na 3 uur was mijn korter broek keuze absoluut de verkeerde. Het werd flink kouder en moest me uiteindelijk aanpassen op snelheid en kleding. Maar aangezien ik mijn trainingsdoel van 66km wou halen en was omkleden geen optie en dus besloot ik toen een overbroek en regenjack aan te doen om minimaal tijd er aan kwijt te zijn. Dit was dus wel een perfect leermoment voor Texel en dus nu al training geslaagd maar wilde graag nog wel de afstand halen. 

(Foto Fons Verhoeve)
Van uur 3 tot 4,5 ben in in de buurt van mijn favouriete ultraloopster Wilma Dierx gebleven die op dat moment de snelste vrouw was en achteraf is gebleven. Ze lacht altijd en is daarmee ook een voorbeeld voor mij geworden. We werden vergezeld door Steven Vanmolecot die net als Wilma de Sparathlon heeft gefinished en daarom ook een geweldige tattoo daarvan op zijn kuit heeft staan. Onderweg met Wilma en Steven lekker gekletst en ook met een gezellige fietser die bij de eerste dame moest blijven (wat zal die het koud gehad hebben) . Waar ik even een moment een brok van in me keel kreeg was toen Wilma zo lekker luid en vrolijk aan de fietser vertelde “wij lopen alle drie volgende maand de 120km van Texel”. Ik…ja Vincent dacht ik toen, jij mag met deze twee (en vele andere ) kanjers volgende  maand je droomloop op Texel gaan lopen. Met allemaal mensen die mij  op hun eigen manier hebben geinspireerd op het ultralopen. Ook hebben ze mijn vrouw geinspireerd, want ze heeft nu zelfs in 10 maanden al 4(!) ultra’s gelopen en alle vier (deze komt er binnenkort bij) te vinden op de DUV STATS .

Na drie uur in koers vertelde de speaker dat deze editie in de boeken gaat als een van de zware. Dit door de regen en wind. 

Na vier uur is het altijd een moment van ‘waar zijn al die lopers gebleven’. Het is dan een mentaal punt van ongeveer de marathon afstand en als je daar niet goed doorheen komt dan haken veel mensen af en stoppen. Zelf kreeg ik het ook zwaarder op dat moment maar ik weet dat uur 4-5 eigenlijk het laatste zware uur is en dan na 5 uur maakt dat laatste uur ook echt niet meer uit. Omdat ik iedere keer weer blij ben dat ik echt goede en gezonde sportvoeding gevonden heb had ik zelfs een geweldige energie nog over en ben ik het laatste uur gaan versnellen op weg naar de 66km. Ik liep toen zo lekker en zo hard (13 minuten laag en zelfs eronder per ronde van iets meer dan 2,5 km) dat ik zelfs bijna nog een rondje zou kunnen volbrengen en op bijna 68 misschien had kunnen komen. Maar toen zag ik mijn kanjer Iris weer en die liep toen op dat moment al een dik PR en wat is dan vele malen leuker dan 68km proberen te halen ipv 66,5 km , voor mij is dat de resterende tijd (ong 10 minuten) samen door te lopen en dat deelden we ook nog even live op facebook. Dit was echt een heerlijk geluksmoment om die laatste meters samen te volbrengen. Samen begonnen aan deze trainingswedstrijd maar ook samen finishen met beide een 2 km PR verbetering op de 6 uur . Iris liep nu 48,735km en ik 66,361km. 

(Foto Fons Verhoeve)
Na de wedstrijd zo gauw mogelijk gedouched en droge warme kleren aangedaan en even lekker nagekletst in een zaal waar de prijsuitreiking was en tot onze grote verbazing werden de drie MarthonPlus heren waarvan ik er ook een ben het beste team die gezamelijk de langste afstand gelopen hadden. Hoe leuke afsluiter was dat 🙂

Marathon Plus team beste op de 6 uren van Stein met totaal 179.266 meter (Mo Idrissi 56,676km Hein Bodelier 56,229 km en Vincent Kalkman 66,362)

(Foto Iris Kalkman)
Nu gaan Iris en ik lekker herstellen hiervan want het weer heeft deze ‘training’ wel wat meer van ons lichaam gevraagd dan verwacht maar als we dat goed doen worden we, voor Iris haar marathon en ik voor Texel,hier absoluut sterker van. Ofterwijl is de trainings missie meer dan geslaagd !

Nu rest ons beide alleen nog een paar lange duurlopen en dan mag Iris haar moment twee maal nemen op de Coolsingel en ik twee maal op Texel.